Το κατηγορώ του Γιάννη Ραγκούση

«Για μένα έχει μείζονα αξία να αποτυπώσω δημόσια τις διαφορές στην περιουσιακή μου κατάσταση»

Στην αρχή του καλοκαιριού παρουσιάστηκε από μερίδα ΜΜΕ με έναν τρόπο επιθετικό κι απροσδιόριστα επικριτικό η απόφασή μου να προσδώσω και επαγγελματική χρήση στη μόνιμη κατοικία μου στον Κώστο της Πάρου.

Εξαρχής διευκρινίζω:

Αποτελεί ακλόνητη πεποίθησή μου πως, από την ώρα που ανέλαβα δημόσια αξιώματα και διαχειρίστηκα δημόσιο χρήμα, υπόκειμαι σε κάθε είδους έλεγχο αλλά και κριτική από οποιονδήποτε, ανεξάρτητα ποιος είναι και τι έχει κάνει.

Επιπλέον, πιστεύω πως ανεξάρτητα από την ύπαρξη νομικής ή τυπικής υποχρέωσης, το προσωπικό μας παράδειγμα σε θέματα αρχής πρέπει να συμβαδίζει με αυτό που αποτελεί πίστη μας και όχι μόνο με ό,τι είναι νομοθετημένο.

Επομένως και παρότι δεν προβλέπεται ως νομική υποχρέωση - αφού ποτέ δεν νομοθετήθηκαν οι 75 αλλαγές που ετοιμάσαμε το 2011 -, για μένα έχει μείζονα ηθική και πολιτική αξία να αποτυπώσω δημόσια τις διαφορές στην περιουσιακή μου κατάσταση, συγκρίνοντας το 2007-2008, όταν απέκτησα την ιδιότητα του μέλους του ελληνικού Κοινοβουλίου, με το σήμερα, δύο χρόνια μετά το τέλος της βουλευτικής και κυρίως της κυβερνητικής μου ιδιότητας.

Τι είχα τότε και τι έχω τώρα:

Ετσι, λοιπόν, σύμφωνα με αυτήν τη σύγκριση:

Το 2007-2008 οι συνολικές οικογενειακές αποταμιεύσεις υπερέβαιναν τα 200.000 ευρώ, ενώ το 2014 αυτές είναι λιγότερες από 30.000 ευρώ.

Την ίδια στιγμή έχω συνάψει επαγγελματικό δάνειο ύψους 32.000 ευρώ.

Οσον αφορά τα ακίνητα, αυτά παρουσιάζουν τις εξής διαφορές:

Το 2014 έχω επιπλέον στην κυριότητά μου:

-  από κληρονομιά του πατέρα μου στον Κώστο της Πάρου: 36 τ.μ. της κατοικίας του κατασκευής 1980 καθώς και το 16,66% ενός περιβολιού εκτός σχεδίου 2 στρεμμάτων

-  από δωρεά συγγενών μου στον Χολαργό: 2,5% ή 2 τ.μ. διαμερίσματος κατασκευής 1975, στο οποίο ήδη κατείχα, από κληρονομιά της μητέρας μου, το 97,5%, τα 76 τ.μ.

Δεν έχω πλέον στην κυριότητά μου το 50% αγροτεμαχίου στη Νέα Μάκρη που δώρισα στην αδελφή μου. Ενώ το μόνο αυτοκίνητο που υπήρχε και παραμένει στην κυριότητά μας είναι ένα Citroën Picasso 1600cc αγοράς το 2000.

Επειδή και οι κρίνοντες κρίνονται, φαντάζομαι πως όσοι προσπάθησαν να προκαλέσουν το δημόσιο αίσθημα με την παρουσίαση της ενοικίασης του σπιτιού μου θα φιλοτιμηθούν κι αυτοί να παρουσιάσουν την περιουσιακή τους κατάσταση... τότε και τώρα.

Η επαγγελματική αξιοποίηση της μόνιμης κατοικίας μου ή το δικαίωμά μου να μην εξαρτώμαι από κανένα.

Τα παρακάτω αναντίλεκτα δεδομένα όσοι τα αγνοούν ή συνειδητά τα υποβαθμίζουν τόσο επιβεβαιώνουν την κακοπιστία τους:

1) Πρόκειται για τη μόνιμη κατοικία μου που χτίζεται από το 2006 (μέλος του Κοινοβουλίου έγινα το 2007) στον ορεινό Κώστο της καταγωγής μας, στην Πάρο, όπου από το 1999 λειτουργούσα μια κερδοφόρα επιχείρηση.

Τα 4 στρέμματα του οικοπέδου αγοράστηκαν το 2000.

2) Αυτή η δραστηριότητα καθορίζεται από τον νόμο, με ειδική άδεια του ΕΟΤ.

3) Εχω ιδρύσει ατομική επιχείρηση με έδρα την Πάρο κι όχι με έδρα λ.χ. την Ελβετία, ενώ δεν ίδρυσα κάποια υπεράκτια επιχείρηση (οφσόρ) για να αποφεύγω την καταβολή των φόρων.

4) Το σπίτι δεν έχει κάποια πολεοδομική εκκρεμότητα, ενώ το στεγαστικό δάνειο του ΟΕΚ αποπληρώθηκε σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν εδώ και δεκαετίες. Στεγαστικό δάνειο του ΟΕΚ που δικαιούνταν όλοι ανεξαιρέτως οι τρίτεκνοι.

5) Δεν κατέφυγα στην κλασική λύση διορισμού μου σε ελληνικό ή διεθνή οργανισμό από τη σημερινή κυβέρνηση με αντάλλαγμα την αλλοτρίωση των πολιτικών μου πεποιθήσεων.

6) Αυτά τα χρήματα που εμφανίστηκαν ως έσοδά μου δεν είναι χρήματα που εγώ ξόδεψα για τις διακοπές μου, ώστε εύλογα κάποιος να διερωτάται «καλά, πού βρίσκει τόσα χρήματα και ξοδεύει στις διακοπές του».

7) Ενοικιαστές του σπιτιού μου δεν είναι δικαιούχοι κρατικών προγραμμάτων τουρισμού και υπό αυτήν την έννοια τα έσοδά μου δεν προέρχονται από το ελληνικό κράτος ή τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

8) Το κυριότερο: πρόκειται για τη μόνιμη οικογενειακή στέγη και όχι για κάποια παραθαλάσσια εξοχική μου κατοικία, σαν τις εκατοντάδες παραθαλάσσιες βίλες που τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια αποκτήθηκαν από διάφορους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια άσκησης των καθηκόντων τους και μάλιστα σε κοσμικά νησιά, με τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση καταγωγής.

Τελικά πόσα: €2.000 την ημέρα ή € 30.000 τον χρόνο;

Απαντώ:

Καλό θα ήταν να εισέπραττα 2.000 ευρώ την ημέρα, συνεπώς μακάρι στη διάρκεια της τουριστικής περιόδου των τριών μηνών να εισέπραττα συνολικά 180.000 ευρώ.

Οπως μακάρι να είχα την οικονομική δυνατότητα να κτίσω κι άλλο σπίτι προς τουριστική ενοικίαση.

Τώρα που έκλεισε η πρώτη περίοδος λειτουργίας, έχω τη δυνατότητα να κοινολογήσω τα πραγματικά - απολογιστικά δεδομένα.

Η αλήθεια λοιπόν είναι πως η καθημερινή καθαρή απόδοση ήταν της τάξης των 800 ευρώ που ισοδυναμεί με 160 ευρώ ανά δίκλινο υπνοδωμάτιο (5 συνολικά) που υπάρχει στο σπίτι.

Η αλήθεια, ως απάντηση σε αυτούς που επεδίωξαν να προκαλέσουν το δημόσιο αίσθημα, είναι πως η συνολική καθαρή απόδοση της μικρής αυτής ατομικής επιχειρηματικής μου προσπάθειας είναι τελικά της τάξης των 30.000 ευρώ περίπου τον χρόνο.

Πρόκειται για μια καθαρή απόδοση η οποία θα ήταν σαφώς χαμηλότερη εάν υπολόγιζα τα χρήματα που δαπανήθηκαν, ώστε το σπίτι να αποκτήσει προϋποθέσεις που δεν είχε πριν από έναν χρόνο, όσο ήταν απλώς η μόνιμη κατοικία μας. Προϋποθέσεις όμως που έπρεπε να αποκτήσει εφόσον επρόκειτο να ενοικιαστεί.

*Δημοσιεύθηκε στα Νέα του Σαββατοκύριακου στις 31 Αυγούστου 2014