"Προχωράμε"... πρωτοβουλία του Γιάννη Ραγκούση για "τη ριζική ανανέωση του ΠΑΣΟΚ και αλλαγής της δημοκρατικής παράταξης και του πολιτικού συστήματος" .

Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση «Ρεύματος Ανανέωσης» εντός του ΠΑΣΟΚ εκδήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, Γιάννης Ραγκούσης, αναρτώντας στην προσωπική του ιστοσελίδα κείμενο που περιλαμβάνει προτάσεις για την «ανανέωση» του ΠΑΣΟΚ, καθώς και για σειρά οικονομικών, αναπτυξιακών και πολιτικών θεμάτων.

Σε σχετική ανακοίνωσή του, ο Γ. Ραγκούσης αναφέρει ότι η πρωτοβουλία αυτή δεν εκδηλώθηκε νωρίτερα, αλλά σήμερα, παραπέμποντας στην πάγια θέση του ότι πριν από κάθε συζήτηση για τα θέματα της παράταξης, προηγείται η ολοκλήρωση του PSI και της δανειακής σύμβασης.



Στο ίδιο πλαίσιο επισημαίνει αφενός ότι η πρωτοβουλία του αυτή συνειδητά εκδηλώνεται μετά την ολοκλήρωση των εσωκομματικών διαδικασιών υποψηφιοτήτων, «ώστε να αποφευχθεί κάθε συσχετισμός με επιλογές προσώπων, κάθε εμπλοκή με υπολογισμούς εσωκομματικών φιλοδοξιών» και, αφετέρου, για να συμβάλει όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα, «όχι μόνο στο μέλλον, αλλά και στις άμεσες και επείγουσες προκλήσεις για μια ριζοσπαστική ανανέωση της δημοκρατικής παράταξης, αλλά και του πολιτικού συστήματος».

ολόκληρο το κείμενο

προχωράμε... 

ü      Για τη ριζική ανανέωση και αλλαγή της δημοκρατικής παράταξης και του πολιτικού συστήματος 

ü      για να πάει η Ελλάδα μπροστά

 Με πίστη και πεποίθηση υποστηρίζω την ύπαρξη στην ελληνική κοινωνία ενός πλειοψηφικού ρεύματος που είναικαι διατεθειμένο και έτοιμο να προχωρήσει σε ένα νέο ξεκίνημα. Βρισκόμαστε για άλλη μια φορά σε ιστορικό κατώφλι. Στο χέρι μας είναι να αντιγυρίσουμε εθνική αυτοπεποίθηση και περηφάνια στη χλεύη και στην ταπείνωση. Κι αν μοιάζουνε «σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη χώρα», χρέος μας είναι να βάλουμε τώρα τον δείκτη του ρολογιού στη χαραυγή μιας νέας αφετηρίας.

Η κρίση - να γίνει τώρα ευκαιρία για πολίτες και πολιτικούς που θα πρωταγωνιστήσουν στην εξυγίανση και στην αναγέννηση. Όχι άλλους πρωταθλητές οβιδιακών μεταμορφώσεων!  

Είναι βαθιά πεποίθησή μου ότι είναι ισχυρότατες μέσα στην ελληνική κοινωνία οι δυνάμεις που πιστεύουν σε έναν ανθρωπισμό που δεν είναι λαϊκισμός, σε έναν ορθολογισμό που έχει τη δύναμη και αναλαμβάνει την ευθύνη των αναγκαίων αλλαγών. Το παλαιό μοντέλο ανάπτυξης, δημοσιονομικής διαχείρισης και διακυβέρνησης έχει εκπνεύσει. Θα εκπνεύσει άραγε μαζί του και η δημοκρατία μας στο ζόφο της βίας και της παρακμής; Ή θα συμπλεύσουν οι δυνάμεις που πιστεύουν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, στην ανάγκη των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, σε ένα ριζοσπαστικό κέντρο, βαδίζοντας τον μόνο φιλολαϊκό, τον μόνο πατριωτικό δρόμο, εκείνον της ρήξης με το παρελθόν και των αναγκαίων τομών στο σήμερα, στοχεύοντας στο «κέντρο» των προβλημάτων;

1. Το μεγάλο ΝΑΙ – το μεγάλο ΟΧΙ

Για την Ελλάδα οι στιγμές είναι ιστορικές και ανεπανάληπτες γιατί σήμερα συγκρούεται το παλιό, που θεμελιώθηκε πάνω στο δόγμα της αναξιοπιστίας «άλλα λέω, άλλα εννοώ, άλλα τελικά πράττω» με το νέο, που θεμελιώνεται στην αλήθεια.

2. Η αλήθεια

Η Ελλάδα χόρτασε ψέματα και συσκοτίσεις, διγλωσσία και μεγάλες υποσχέσεις. Τώρα είναι ώρα μόνο για αλήθειες. Τίποτε άλλο δεν έχει νόημα, αν θέλουμε να δώσουμε πραγματική ελπίδα στη χώρα και στον πολίτη. Η αλήθεια είναι η μόνη δυνατή αφετηρία, αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά. Κανένας βέβαια δεν κατέχει τη μοναδική και απόλυτη αλήθεια.

Σε όλο το φάσμα του προοδευτικού δημοκρατικού χώρου, καθώς και στο ΠΑΣΟΚ, έχουν κατατεθεί το τελευταίο διάστημα, ιδέες και κείμενα με σημαντικό περιεχόμενο. Στο δημόσιο διάλογο και στην κοινή προσπάθεια πρέπει να επικρατήσει η αλήθεια. Ανάμεσα στις αλήθειες που πρέπει να δεσπόσουν, παραθέτω τις ακόλουθες:

Αλήθεια πρώτη

Η επιτυχής έκβαση του PSI και το κούρεμα του χρέους είναι μεν επιτεύγματα απαραίτητα και επιτακτικά για τη σωτηρία της χώρας, δε συνιστούν ωστόσο το τέλος της προσπάθειας. Δεν ζούμε μια στιγμή υπερηφάνειας του ελληνικού λαού. Αντίθετα πρέπει να είναι ώρα περισυλλογής και αυτοκριτικής. Αθετήσαμε τις συμφωνίες μας. Δεν μπορέσαμε να αποπληρώσουμε τα χρέη που συσσωρεύσαμε κατά τη διάρκεια της σκοτεινής πλευράς της Μεταπολίτευσης. Περήφανη δεν είναι η Ελλάδα που «δεν πληρώνει» αλλά η Ελλάδα που δεν χρωστάει σε κανένα.

Αλήθεια δεύτερη

Μάγκας Έλληνας δεν είναι αυτός που καίει μια γερμανική ή μια ελληνική σημαία. Μάγκας Έλληνας είναι αυτός που παράγει ένα προϊόν τόσο καλό και ανταγωνιστικό, ώστε να γίνει αυτό η επιλογή του γερμανού καταναλωτή, εκτοπίζοντας από το ράφι του γερμανικού σούπερ μάρκετ ένα αντίστοιχο γερμανικό προϊόν.

Αλήθεια τρίτη

Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να δίνουμε από αυτά που δεν έχουμε. Από αυτά που πια δεν υπάρχουν, αφού τελείωσε η εύκολη ανάπτυξη και η εύκολη πολιτική καριέρα, τις οποίες διασφάλιζε ο επί δεκαετίες εξωτερικός δανεισμός της χώρας, το άκριτο μοίρασμα δημόσιων πόρων, οι αθρόες πελατειακές προσλήψεις σε βάρος, στην πραγματικότητα, των μελλοντικών γενεών.

Αλήθεια τέταρτη

Είναι ιστορικά ανεύθυνοι όλοι αυτοί που κυκλοφορούν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πολιτικού φάσματος και -πατώντας σε όσους πήραμε στην πλάτη μας, στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπανδρέου, το πολιτικό κόστος να μην καταρρεύσει η χώρα ή γίναμε δυσάρεστοι αναλαμβάνοντας δημοσίως την ευθύνη να προτείνουμε τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου- συνεχίζουν να διακινούν την εθνική αυταπάτη ότι υπάρχει, τάχα, εναλλακτική λύση. Ποτέ βεβαίως δεν λένε ποια είναι αυτή η λύση. Μήπως το να περνούν καλά οι Έλληνες χάρη σε κάποιους άλλους, που θα πληρώνουνε γι’ αυτούς;

Πρόκειται για εκείνους που πρωταγωνίστησαν στη σκοτεινή πλευρά της Μεταπολίτευσης που υπερχρέωσε την Ελλάδα. Για άλλους, που διακρίθηκαν στην ανεύθυνη διεκδίκηση μιας ευημερίας, που θα την πλήρωναν όσοι δεν έχουν γεννηθεί ακόμη. Για όσους, τέλος, μέσα στην κυβέρνηση, στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, στην Αντιπολίτευση και στα συνδικάτα, δυόμισι χρόνια τώρα έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να εμποδίσουν την Ελλάδα να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα, βυθίζοντας έτσι τη χώρα στην παρατεταμένη απειλή της χρεοκοπίας, που είχε σαν αποτέλεσμα την ύφεση της οικονομίας, τη δυσπραγία και τα αδιέξοδα των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης «κοινωνικής ευαισθησίας» καθυστέρησαν απαραίτητες αλλαγές με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στα άδικα οριζόντια μέτρα, που εντέλει έπληξαν με άδικο τρόπο τους πιο αδύναμους. Βεβαίως τα παραπάνω δεν απαλλάσσουν από τις δικές της σοβαρές ευθύνες την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα όργανά της αλλά και τις κυβερνήσεις των ισχυρών κρατών.

Αλήθεια πέμπτη

Αλήθεια είναι ότι το 80% και πλέον των δαπανών του δημοσίου συντηρεί σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομικά τμήματα, στρατόπεδα, δικαστήρια, καθώς και 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχους, εκ των οποίων οι 500.000 είναι κάτω των εξήντα ετών. Περιορισμός δαπανών –διότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πλήττει διαρκώς όσους εργάζονται και παράγουν στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα- σημαίνει να αποφασίσουμε τι ακριβώς και για ποιόν θα περιορίσουμε, χωρίς όμως σε καμία απολύτως περίπτωση να παύσει η παροχή αυτών των δημόσιων αγαθών προς τους Έλληνες πολίτες, ιδίως τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Η λύση στο δημοσιονομικό πρόβλημα δεν θα προέλθει από το κλείσιμο των λίγων, συγκριτικά, οργανισμών του δημοσίου. Είναι μύθος, που συνιστά υποτίμηση του προβλήματος, ότι το πρόβλημα των δημοσίων δαπανών θα λυνόταν αν είχαμε κλείσει όσους οργανισμούς πράγματι έπρεπε να έχουν κλείσει με αποκλειστική –υπογραμμίζω- ευθύνη του κάθε υπουργού, στον τομέα ευθύνης του οποίου ανήκει ο αντίστοιχος οργανισμός.

Αλήθεια έκτη

Είναι αλήθεια ότι το πολιτικό σύστημα, όπως διαμορφώθηκε στη Μεταπολίτευση, δεν μπορεί να εγγυηθεί την υιοθέτηση και την υλοποίηση των αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα. Μόνο η επαναθεμελίωσή του και η ριζική του ανανέωση μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για την έξοδό μας από την κρίση. Και μόνο έτσι θα αποκτήσει πάτο το βαρέλι.

3. Κανόνες, όχι εξαιρέσεις

Μεγάλη πληγή της Μεταπολίτευσης ήταν ότι η ελληνική κοινωνία, πολιτεία, οικονομία οικοδομήθηκαν σαν μια φαβέλα εξαιρέσεων, αποσπασματικών διευθετήσεων, πελατειακών ρυθμίσεων, ευκαιριακών «τακτοποιήσεων». Για να κάνουμε μια νέα αρχή, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι θα πάψουμε να είμαστε μια κοινωνία εξαιρέσεων και θα γίνουμε μια κοινωνία κανόνων. Να συμφωνήσουμε σε αδιαπραγμάτευτους κανόνες του δημόσιου βίου μας.

·                                 Ευνομία

·                                 Αξιοκρατία

·                                 Διαφάνεια

·                                 Αξιολόγηση

·                                 Έλεγχος

·                                 Επιβράβευση

·                                 Τιμωρία

4. Προτεραιότητες για μια νέα αρχή

Η μεγαλύτερη ανάγκη είναι να μιλήσουμε με θάρρος, χωρίς περιστροφές, για τις προτεραιότητες που θα καθορίσουν τις πολιτικές αποφάσεις. Πρέπει να γίνουν πολλά, σε όλους τους τομείς, αλλά δεν μπορεί να γίνουν όλα μαζί. Πρέπει η χώρα να θέσει προτεραιότητες από τις οποίες θα απορρέουν οι επιλογές και με βάση τις οποίες θα κρίνεται η ορθότητα των αποφάσεων. Οι προτεραιότητες αυτές θα καθορίσουν το πώς τοποθετείται ο καθένας απέναντι σε κάθε ένα από τα ολοένα και σκληρότερα διλήμματα που θέτει διαρκώς η Ελλάδα, ιδιαίτερα η Ελλάδα που δίνει τη μάχη κατά της κρίσης και της ύφεσης, η Ελλάδα που δίνει τη μάχη για μια νέα αρχή .

·                                 Προτεραιότητα η «μητέρα των μεταρρυθμίσεων», η επαναθεμελίωση του πολιτικού συστήματος και η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού.

·                                 Προτεραιότητα, οι άνεργοι, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

·                                 Προτεραιότητα η νέα γενιά που χρειάζεται αξιοπρέπεια, αυτοπεποίθηση, πάνω απ’ όλα ευκαιρίες εξέλιξης.

·                                 Προτεραιότητα η επιχείρηση, η επιβίωσή της και η ανάπτυξή της. Μόνον έτσι προστατεύονται και ο εργαζόμενος και ο επιχειρηματίας.

·                                 Προτεραιότητα η Ελλάδα που παράγει, εξάγει, ανταγωνίζεται και διακρίνεται.

·                                 Προτεραιότητα ο πλεονασματικός προϋπολογισμός και η συνταγματική διασφάλιση της απαγόρευσης δημιουργίας νέας υπερχρέωσης.

·                                 Προτεραιότητα η αναδιανομή μόνο του παραγόμενου πλεονάσματος και όχι πια του εξωτερικού δανεισμού καθώς και η δίκαιη αναδιανομή των βαρών.

·                                 Προτεραιότητα να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να μην οδηγηθούν οριστικά στο περιθώριο, όσοι κινδυνεύουν να «πνιγούν» από την κρίση. Να ρίξουμε μια «σωσίβια λέμβο» ώστε να έχουν μια δεύτερη και μια τρίτη ευκαιρία όσοι το έχουν ανάγκη.

·                                 Προτεραιότητα η διασφάλιση του κοινωνικού συμφέροντος έναντι κάθε μερικού, τοπικού, ιδιωτικού, συντεχνιακού.

·                                 Προτεραιότητα να εκμεταλλευθούμε στο έπακρο τις αστείρευτες δυνάμεις που διαθέτει η Ελλάδας της Περιφέρειας.

5. Δεν νοείται Ελλάδα χωρίς Ευρώπη και Ευρώπη χωρίς Ελλάδα

Υπηρετώντας με συνέπεια και αυστηρότητα τις προτεραιότητες αυτές, εκπληρώνουμε τη μείζονα προϋπόθεση για να αλλάξει, πράγματι, σελίδα η Ελλάδα: την ανάκτηση της θέσης μας στην Ενωμένη Ευρώπη. Μόνο στην Ευρώπη μπορούμε να υπηρετήσουμε αποτελεσματικά τις εθνικές μας προτεραιότητες. Μόνο στην Ευρώπη επιτυγχάνονται οι εθνικοί στόχοι της εξωτερικής μας πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας.

Η Ελλάδα θα γίνει ισχυρή μόνο μέσα σε μια ισχυρή Ευρώπη. Όπως κατέδειξε δραματικά η ελληνική κρίση, οφείλει και η Ευρώπη να βαδίσει άμεσα το δρόμο των δικών της μεγάλων αλλαγών. Αυτό σημαίνει: περισσότερη δημοκρατία, διαφάνεια, δι@ύγεια, συμμετοχή, αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη. Η Ευρώπη πρέπει να ενοποιηθεί πολιτικά, αλλά όχι με τη χειραγώγηση των ισχυρών. Διεκδικούμε άμεση αναβάθμιση των θεσμών της, όπως, ιδίως του Κοινοβουλίου, και νέα αποστολή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η νέα Ευρώπη, αν θέλει να είναι συνεπής και αποτελεσματική στο ρόλο που καλείται να διαδραματίσει, χρειάζεται νέα, τολμηρά εργαλεία πολιτικής, όπως ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και το ευρωομόλογο, που ήδη δυναμικά τα διεκδικούν οι προοδευτικές και δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις. Η νέα, δημοκρατική Ευρώπη θα αποτυπωθεί θεσμικά με τη μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση του νέου προέδρου της Επιτροπής, που θα πρέπει να εκλεγεί στις επόμενες εκλογές με την άμεση συμμετοχή των πολιτών.

6. Ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, στο κράτος, στο πολιτικό σύστημα

Τρεις μεγάλες αποφάσεις για την ανάπτυξη

Η οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει απαλλαγή από την αβεβαιότητα της χρεοκοπίας. Προϋποθέτει ακόμη απελευθέρωση της οικονομίας, από όλα τα κρατικοδίαιτα οικονομικά συμφέροντα και συντεχνίες, με κανόνες και εποπτεία. Προϋποθέτει μόνιμα πλεονασματικό προϋπολογισμό και αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία με ταυτόχρονη συστηματική, εντατική και διαρκή προσπάθεια της πολιτείας και των αρμόδιων υπουργείων όχι μόνο για τον έλεγχο αλλά και για τη μείωση των τιμών. Προϋποθέτει, τέλος, την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων, ελληνικών και ξένων, όχι μόνο στους παραδοσιακούς τομείς της ναυτιλίας, του τουρισμού, του πολιτισμού, της ενέργειας και των κατασκευών, που πρέπει να συνεχιστεί η στήριξη της προσπάθειάς τους να αποκτήσουν ποιοτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αλλά κυρίως στους νέους τομείς προτεραιότητας.

Πάνω απ’ όλα χρειάζεται να συμφωνήσουμε σε δύο - και όχι παραπάνω - κορυφαίες αναπτυξιακές προτεραιότητες και μία κορυφαία αναπτυξιακή προϋπόθεση. Στις προτεραιότητες αυτές θα επιδιώξουμε διεθνές ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, θεσπίζοντας τα πλέον προωθημένα σε παγκόσμια κλίμακα φορολογικά και διοικητικά κίνητρα –λαμβανομένων υπ’ όψιν των επιταγών του κοινοτικού δικαίου περί ανταγωνισμού- τα οποία, ακόμη και με συνταγματική διάταξη, η Ελλάδα πρέπει να δεσμευτεί ότι δεν θα μεταβάλει για τα επόμενα 20 χρόνια.

Οι συγκεκριμένες τρεις αποφάσεις επιτρέπουν στους νέους μας να αξιοποιήσουν την εφευρετικότητα και τις δικές τους δυναμικές, αφού κάθε σημερινό παιδί είναι σχεδόν από την κούνια πια σε θέση να αξιοποιήσει με τον πιο φυσικό τρόπο την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και του διαδικτύου.

Απόφαση πρώτη

Επιχειρήσεις πληροφορικής, νέων τεχνολογιών, λογισμικού και έρευνας και καινοτομίας, για τις οποίες διασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι ώστε να διεκδικήσουμε ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε διεθνή κλίμακα.

Η επιλογή αυτή διαθέτει απεριόριστα αναπτυξιακά πλεονεκτήματα ενώ στερείται περιβαλλοντικών, πολεοδομικών ή άλλων επιπλοκών. Θα δώσει σε χιλιάδες νέους την ευκαιρία να αξιοποιήσουν τη φυσική πλέον σχέση που έχουν αναπτύξει με τις νέες τεχνολογίες και την πληροφορική. Θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και θα προσελκύει διαρκώς ελληνικά και ξένα επενδυτικά κεφάλαια. Η στρατηγική αυτή αναπτυξιακή επιλογή είναι συνδεδεμένη άρρηκτα με τις ένοπλες δυνάμεις και την έξυπνη αμυντική θωράκιση της χώρας τις προσεχείς δεκαετίες.

Απόφαση δεύτερη

Πρωτογενής τομέας – πρωτογενής παραγωγή με οργάνωση μαζικής επιστροφής στη περιφέρεια, φορολογικά κίνητρα και έξοδα πρώτης εγκατάστασης ή μετεγκατάστασης, με στόχο την «αποαττικοποίηση» και την «αποαστικοποίηση».

Απόφαση τρίτη

Η Ελλάδα χρειάζεται εδώ και καιρό μια ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση, που θα οδηγεί σε ένα σύστημα βασισμένο σε αντικειμενικά και δίκαια δεδομένα, και κάθε τροποποίηση του οποίου δεν θα μπορεί να τίθεται σε εφαρμογή πριν τη παρέλευση δύο ετών από την ώρα της υιοθέτησής της.

Ριζικές αλλαγές στο κράτος

Για να πετύχουμε ένα κράτος – στήριγμα των δημιουργών και πραγματικό προστάτη των αδυνάμων, ένα κράτος αυστηρό επόπτη και δίκαιο τιμωρό όσων δεν πειθαρχούν σε κανόνες, πρέπει να εμμείνουμε: Αξιοκρατία - ΑΣΕΠ παντού. Διαφάνεια – Δι@ύγεια παντού. Αποκέντρωση, αναδιάρθρωση - Επαναθεμελίωση - Καλλικράτης παντού.

Κράτος σύγχρονο, δίκαιο, επιτελικό

·                                 Συνταγματική αναθεώρηση ώστε μετά από διαρκή αξιολόγηση όλων των δημοσίων υπαλλήλων η μονιμότηταστο δημόσιο να ισχύει μόνον για όσους κρίνονται άξιοι. Να πάψουν να επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο όσοι κρίνονται αρνητικά. Συνταγματική θωράκιση της αντικειμενικής εξέλιξης στελεχών, της αξιοκρατικής και μη κομματικοποιημένης επιλογής διευθυντών και προϊσταμένων στο δημόσιο.

·                                 Άμεση εφαρμογή του νέου πειθαρχικού δικαίου για τους επίορκους υπαλλήλους παντού, ιδιαίτερα στους τομείς όπου έχουν εντοπισθεί πολλαπλά κρούσματα διαφθοράς (εφορείες, πολεοδομίες κλπ).

·                                 Εμβάθυνση του Καλλικράτη στην αυτοδιοίκηση με τη συνταγματική αναθεώρηση, χωρίς την οποία δεν επιτρέπεται η θέσπιση τοπικών εσόδων, ώστε κάθε τοπική κοινωνία, κάθε δήμος και κάθε περιφέρεια, ανάλογα με τις δυνάμεις της και τις επιλογές της, να μπορεί να προσφέρει «το παραπάνω» στους πολίτες, σε όποιον τομέα επιθυμεί.

·                                 Τέλος στην απαξίωση της δημόσιας διοίκησης που μορφώνει, θεραπεύει, προστατεύει, αμύνεται, αποδίδει δικαιοσύνη. Όχι σε περαιτέρω μειώσεις μισθών. Ναι στο πριμ παραγωγικότητας.

·                                 Άμεση εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση (Ν. 3979/Μάιος 2011), με τον οποίο μπορεί να συναλλαχθεί ο πολίτης και η επιχείρηση με το κράτος ηλεκτρονικά και όχι γραφειοκρατικά, με ασφάλεια, ταχύτητα και αξιοπιστία. Κάνοντας χρήση της ηλεκτρονικής υπογραφής και του ηλεκτρονικού εγγράφου επιτυγχάνεται τόσο η απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών όσο και η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας αλλά και της διαφθοράς.

·                                 Κατάργηση κάθε ειδικής διάταξης για ξεχωριστό τρόπο προσλήψεων που νομοθετήθηκε μετά τον Ν. 3812/Δεκέμβριος του 2009, νόμος που χαρακτηρίστηκε από το ΑΣΕΠ σταθμός για την απόλυτη αξιοκρατία στις προσλήψεις.

Κράτος πρόνοιας

·                                 Τέλος στη δημαγωγική, ισοπεδωτική λογική των τελευταίων δεκαετιών σε ό,τι αφορά το κράτος πρόνοιας.

·                                 Τέλος οι δωρεάν παροχές υγείας-παιδείας για τους «έχοντες και κατέχοντες», δηλαδή για όσους δεν έχουν πράγματι ανάγκη. Τα έσοδα που θα προκύπτουν, θα παραμένουν υποχρεωτικά στο συγκεκριμένο τομέα, για την αναβάθμιση των υπηρεσιών του προς όφελος των χρηστών του.

Μεταναστευτικό

·                                 Πλήρης κοινωνική ένταξη των νομίμων μεταναστών – Καμία υποχώρηση για νομιμοποίηση μεταναστών χωρίς χαρτιά – Αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων.

Επαναθεμελίωση του πολιτικού συστήματος: Η «μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων»

Είναι κατεπείγουσα ανάγκη η θεσμική επαναθεμελίωση του πολιτικού συστήματος που συνιστά τη «μητέρα των μεταρρυθμίσεων». Αλλιώς, είναι απλά θέμα χρόνου η επιστροφή στο χθες που μας χρεοκόπησε.

·                                 Νέος εκλογικός νόμος με νέα αρχιτεκτονική βασισμένη στις μονοεδρικές, με την επιλογή προσώπων να παραμένει ως δικαίωμα στον ψηφοφόρο, όπως όταν εκλέγει δήμαρχο, χωρίς σταυρό προτίμησης.

·                                 Περιορισμός της Βουλής στους 200 βουλευτές

·                                 Ριζοσπαστική συνταγματική αναθεώρηση που μεταξύ των άλλων θα περιλαμβάνει εξίσωση πολιτών – πολιτικών με την κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος και του νόμου περί ευθύνης υπουργών,ώστε να υπόκεινται και οι πολιτικοί στην ίδια ποινική μεταχείριση με τους άλλους πολίτες και να μην αμνηστεύονται όσοι τελούν αδικήματα.

·                                 Άμεση υιοθέτηση και ψήφιση του προσχεδίου νόμου (ΥΠΕΣ, Μάιος 2011) για τα οικονομικά των κομμάτων,που εκτός από απόλυτη διαφάνεια και ανεξάρτητο έλεγχο, περιλαμβάνει αναδρομικό έλεγχο του πόθεν έσχες προσώπων και κομμάτων. Σύμφωνα με αυτό επέρχονται 75 και πλέον ριζικές αλλαγές στο καθεστώς των οικονομικών των κομμάτων και στο καθεστώς του «πόθεν έσχες» των προσώπων και των κομμάτων. Μόνον η θεσμοθέτηση του συνόλου αυτών των αλλαγών, που προτείνονται και είναι σύμφωνες με την Επιτροπή GRECO του Συμβουλίου της Ευρώπης και τις αντίστοιχες προτάσεις της Διεθνούς Διαφάνειας, θα επιτρέψει την ανάκτηση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος.

7. Προχωράμε. Με ποιους;

·                                 Με όλους τους Έλληνες που πιστεύουμε ότι ΝΑΙ, μπορούμε να κάνουμε πράξη το ελληνικό θαύμα για μια Ελλάδα που θα γίνει διεθνώς παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγήν.

·                                 Με όλους που νιώθουμε την αξιοπρέπεια μας προσβεβλημένη από μια Ελλάδα που εμφανίζεται ότι αυτή και το πολιτικό της προσωπικό πρέπει να εξαναγκάζονται από έξωθεν δυνάμεις για να πράττουν το σωστό, το δίκαιο, το αυτονόητο.

·                                 Με όλους που πληρώνουμε τους φόρους και τις υποχρεώσεις μας στην Πολιτεία.

·                                 Με όλους που πιστεύουμε ότι τελικός αποδέκτης όλων των κόπων και των θυσιών είναι το κοινωνικό σύνολο, είναι ο άνθρωπος, ο δυναμικός και ο αδύναμος. Όχι οι «ημέτεροι», οι μεταπράτες φίλοι, το κόμμα, οι συντεχνίες.

·                                 Με όλους αυτούς που πιστεύουμε ότι τα αγαθά, εθνικά, συλλογικά, ατομικά, πράγματι «κτώνται», αλλά μόνο «κόποις κτώνται».

·                                 Με όλους όσους είναι έτοιμοι να ανοίξουν το δρόμο και να εγγυηθούν την ανανέωση.

8. Νέα Ενότητα για Νέα Πλειοψηφία

Τώρα είναι η στιγμή να ορίσουμε ξανά το ιδεολογικό και αξιακό πλαίσιο της δημοκρατικής παράταξης, δίνοντας νέο περιεχόμενο σε σταθερές που όριζαν και ορίζουν πάντοτε την ταυτότητά μας.

·                                 Η εθνική ανεξαρτησία, η οποία τέθηκε εν αμφιβόλω από τον εξωτερικό υπερδανεισμό και την υπερχρέωση, δεν σημαίνει μόνο εδαφική ανεξαρτησία. Είναι πάνω από όλα η διασφάλιση από κάθε εξάρτηση από ένα δανεισμό που οδηγεί σε αποδυνάμωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.

·                                 Η λαϊκή κυριαρχία, η οποία υπονομεύθηκε στη Μεταπολίτευση όταν το κοινωνικό, γενικό, λαϊκό συμφέρον υποσκελίστηκε από το πελατειακό-ιδιωτικό και συντεχνιακό, σημαίνει ανάκτηση της κυριαρχίας του κοινωνικού συμφέροντος πάνω στα μικρά και μεγάλα συμφέροντα και τις μικρές και ισχυρές ολιγαρχίες, που έχουν κυριαρχήσει.

·                                 Κοινωνική απελευθέρωση σημαίνει απελευθέρωση της κοινωνίας και της οικονομίας από τα δεσμά και τα κατεστημένα που παρήγαγε η πελατειακή μεταπολιτευτική λειτουργία της Ελλάδας, των κρατικοδίαιτων παρασιτικών μικρών και μεγάλων συμφερόντων.

·                                 Η δημοκρατική διαδικασία, που εκφυλίστηκε στην Μεταπολίτευση από την πελατειακή συναλλαγή πολιτών και πολιτικών και το μαύρο πολιτικό χρήμα, σημαίνει την επαναθεμελίωση της πολιτικής αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας και την ανάκτηση του κύρους των πολιτικών θεσμών και των πολιτικών προσώπων.

Μια σημαντική αλήθεια για το ΠΑΣΟΚ

Υπάρχει ρήξη στη σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη με το ΠΑΣΟΚ, γιατί έχουμε κατάρρευση της αξιοπιστίας του ΠΑΣΟΚ. Γιατί το ΠΑΣΟΚ την ώρα που θα έπρεπε να πορεύεται με ενιαία στρατηγική, με καθαρό μήνυμα, επέλεξε την αμφισημία και τη διγλωσσία. Άρα ένα ΠΑΣΟΚ που δεν ξεκαθαρίζει το δρόμο που θέλει να πάρει, δεν αποσαφηνίζει τη στρατηγική του –η λογική δηλαδή του ότι «είμαστε πολυσυλλεκτικοί ίσον πατάμε σε δυο βάρκες»- αντί να μας βγάλει από την κρίση θα μας βυθίσει βαθύτερα σε αυτήν, διατηρώντας την αναξιοπιστία, συντηρώντας και αναπαράγοντας την κρίση εμπιστοσύνης.

Ο δρόμος της αλήθειας, των ριζικών αλλαγών, της συνέπειας, της αυστηρότητας και της λογοδοσίας, ο δρόμος των αποτελεσματικών μεταρρυθμίσεων με σχέδιο και αποφασιστικότητα, είναι και ο μόνος φιλολαϊκός δρόμος για να κερδηθεί σήμερα η πλειοψηφία από μια μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη. Για όσους πιστεύουμε σε ένα νέο πλειοψηφικό ρεύμα και σε μια νέα ενότητα που θα την εκφράσει, ο δρόμος αυτός είναι μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία. Οδηγεί σε νέο ξεκίνημα για τη χώρα, για την οικονομία, για το πολιτικό σύστημα.

Ρεύμα Ανανέωσης

Σήμερα για τη χώρα και τη δημοκρατική παράταξη έχει σημάνει η ώρα της ευθύνης.

Είχα τονίσει πως σε ό,τι με αφορά, αυτή την ευθύνη είμαι έτοιμος να την αναλάβω, με τη δημόσια διατύπωση απόψεων για το μέλλον του τόπου και της παράταξης, με τη συστράτευση με όρους ισοτιμίας και ειλικρινούς αλληλεγγύης με όσους μας ενώνουν οι ίδιες αγωνίες και προτεραιότητες, είτε ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ είτε όχι.

Σήμερα, είναι η ώρα για το πρώτο βήμα. 

Πρέπει να προχωρήσουμε σε μια πρωτοβουλία που στρέφεται στο μέλλον και επιχειρεί να απαντήσει στις προκλήσεις του.

Πρέπει να προχωρήσουμε στη συγκρότηση ενός ρεύματος, όπως προβλέπει το καταστατικό του Κινήματος μας.

·                                 Πρέπει να προχωρήσουμε στη συγκρότηση του Ρεύματος της Ανανέωσης στη δημοκρατική παράταξη, γιατί πιστεύουμε ότι μόνο μέσα από ρηξικέλευθες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις μπορούμε να ανανεώσουμε το πολιτικό σύστημα ώστε να  θεμελιώσουμε βιώσιμα δικαιοσύνη στην κοινωνία και ανάπτυξη στην οικονομία. Πρόκειται για μια απολύτως συλλογική προσπάθεια. Οι πρόσφατες επεξεργασίες, ατομικές και συλλογικές, που κατατέθηκαν στο δημόσιο διάλογο από ένα ευρύτατο φάσμα πολιτών και κινήσεων, είναι αλληλοσυμπληρούμενες και εξαιρετικά εποικοδομητικές.

·                                 Θα αγωνιστούμε για την αναγέννηση της δημοκρατικής παράταξης, για να γράψουμε τη νέα ληξιαρχική πράξη γέννησης που αυτή έχει ανάγκη, με ένα τέτοιο Ρεύμα Ανανέωσης.

·                                 Καλούμε όλους, είτε είναι μέλη του ΠΑΣΟΚ, είτε όχι, κυρίως τους νέους και τις νέες, λέγοντας ότι στη δημοκρατική παράταξη είναι ζωντανή, παρούσα και έτοιμη να προχωρήσει μπροστά η ανανεωτική ριζοσπαστική μεταρρυθμιστική δύναμη, που σέβεται τους κανόνες και τις αξίες μας και που συνιστά τον πιο αποτελεσματικό δρόμο για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού εκλογικού αποτελέσματος.

·                                 Πρέπει να εργαστούμε για μια νέα ενότητα της δημοκρατικής παράταξης, που θεμελιώνεται στις αλήθειες, στους κανόνες, στις προτεραιότητες που μοιραζόμαστε και η οποία μπορεί να εκφράσει μια νέα πλειοψηφία.

Χρειαζόμαστε ένα θετικό σοκ ανανέωσης τώρα

Απαιτείται μια αποφασιστική, δραστική και θεσμοθετημένη ανανέωση, με αυστηρό περιορισμό θητειών, που θα δώσει επιτέλους χώρο σε όσους μπορούν να προσφέρουν και παρακολουθούν επί δεκαετίες αποκλεισμένοι τους ίδιους και τους ίδιους να καταλαμβάνουν τις θέσεις ευθύνης και εξουσίας. 

Πρέπει να προχωρήσουμε στη συγκρότηση αυτού του Ρεύματος, απευθυνόμενοι σε όλα τα στελέχη, τους φίλους και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους ή τις επιλογές τους στην προηγούμενη ή την επικείμενη εκλογή ηγεσίας. Απευθυνόμενοι ταυτόχρονα σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες, κυρίως όσους έχουν αποφασίσει να συνδιαμορφώσουν εξαρχής και ισότιμα το μέλλον της χώρας και της δημοκρατικής παράταξης.

www.proxorame.gr

Προχωράμε γι αυτό, με τη δημοσιοποίηση σήμερα ενός κειμένου θέσεων, προϊόν κοινού προβληματισμού με πολλούς φίλους. Προχωράμε στην ιστοσελίδα proxorame.gr, στη συζήτηση και τον εμπλουτισμό του, στη διάδοση και υποστήριξή του σε όλη την Ελλάδα-  με στόχο για κάθε παλαιό φίλο να κινητοποιούμε δυο νέους.

Πρέπει να προχωρήσουμε στην πρωτοβουλία αυτή για να συμβάλλουμε να ανοίξει ο δρόμος για τη δημοκρατική παράταξη και τη χώρα. Δίνοντας τώρα τη μάχη για να είναι αυτή η δημοκρατική παράταξη της νέας εποχής.

Το πλαίσιο αυτό τίθεται σε διαβούλευση διαδικτυακά και δημόσια. Όσοι πιστεύουν σε αυτό και επιθυμούν να το εμπλουτίσουν, βασισμένοι στις ίδιες αδιαπραγμάτευτες αρχές και αξίες, είτε όσοι έχουν τη δυνατότητα να το συνδιαμορφώσουν καταθέτοντας τις δικιές τους απόψεις, προσκαλούνται να συμμετάσχουν.